Pokemon - Powrót (cz.1)

Region Kanto. Okolice miasta Alabastii.

Młody czarnowłosy chłopak zbliżał się do niewielkiego miasteczka. Na jego ramieniu siedział i bacznie przyglądał się okolicy niewielkich rozmiarów, żółty stworek.

Z drzewa na drzewo skakały małpy, a nad bujnymi, zielonymi koronami latały stada ptaków.

- Jesteśmy w domu, Pikachu.

- Pikaa.. - mruknął stworek, czując na swojej głowie dłoń trenera.

* * * * *

W rodzinnym domu, bardzo serdecznie powitała go matka wraz ze swoim Pokemonem, który pomagał Delii w domu. Klaunopodobny  stworek chodził z kuchni do pokoju i z powrotem, kilkukrotnie niosąc w rękach talerze z jedzeniem.

- Jak minęła ci się podróż, synku ? Jak powrót ? - wypytywała Delia, nie dając chłopakowi nawet chwili na zjedzenie posiłku.

- W porządku mamo. - odparł, kiedy przełknął jedzenie.

- A co z May i Max'em ? Myślałam, że zajrzysz z Brock'iem do mnie.

- May postanowiła pojechać do Johto, Max wrócił do sali w Petalburg'u, a Brock wrócił do siebie. Mamo chciałbym z tobą porozmawiać - odparł, kiedy odsunął pusty talerz - ale profesor Oak chciał ze mną porozmawiać.

- M..rozumiem..chciałam tylko nacieszyć się tobą, tym, że wróciłeś do domu. - odparła lekko zasmucona kobieta.

- Mime.. - dodał przyjaciel.

- Mamo, ja nie chc-

- Spokojnie, nic się nie stało synku. - przerwała synowi. - Tylko wróć szybko. - dodała, uśmiechając się.

- Obiecuje. - odparł i chwytając za plecak wybiegł z domu w kierunku wzgórza.

- Pikachu.. - elektryczna mysz podbiegła do nóg kobiety, a ta spojrzała na niego łagodnie.

- Idź Pikachu.

Pokemon pokiwał tylko głową i wyskoczył z domu, pędząc za trenerem. Gdy oboje wybiegli, Delia przymknęła drzwi i wzięła ze stołu kilka pustych misek. Jak zwykle, Mr. Mime pośpieszył jej z pomocą.

- Nic się nie zmienił... - westchnęła brązowowłosa, zerkając na zdjęcie na którym widniał sześcioletni czarnooki.

- Mime, mime. - odparł Pokemon, przytakując jej.

- No dobrze, trzeba wrócić do pracy. - chwytając za talerz od swojego Pokemona usłyszała pukanie do drzwi. - Taak..już idę. - odparła. Nacisnęła na klamkę łokciem, a kiedy drzwi się otworzyły, kobieta stanęła w osłupieniu i upuściła talerze. - C-Co ty tu robisz...

* * * * *

Dochodziła godzina szesnasta.

Ash nadal był w Laboratorium profesora, który bacznie przyglądał się Pokemonom złapanym w regionie Hoenn.

Sceptile, Corphish, Swellow, Torkoal, Glalie i Pikachu - komplet Pokemonów przebywających z chłopakiem w lidze Hoenn.

- Naprawdę dobrze je wytrenowałeś chłopcze.

- C-Cieszy mnie to co pan mówi, profesorze. - wysapał chłopak próbując uwolnić się z uścisku Muk'a. Po kilku ponownych próbach, szlamisty stworek wypuścił swojego trenera z objęć. - Będę sie powoli zbierał, obiecałem mamie, że szybko wrócę.

Charizard wraz ze Snorlax'em po jego słowach ruszyli ku niemu.

- Chyba nie chcą się rozstać z tobą. - stwierdził starszy mężczyzna.

- Widocznie, dawno nie było mnie przy was. - uśmiechnął się, po czym stuknął każdego z nich Pokeball'ami. Kiedy schował Pokeball'e, pożegnał się i wyszedł z Laboratorium.

* * * * *

- Szybciej Pikachu, jesteśmy prawie w domu.! - krzyknął chłopak.

- Pika.! - odparł stworek, biegnąc za nim.

Gdy młody trener chwycił za klamkę, usłyszał kłótnię. Myszowaty Pokemon zawarczał cicho, a Ash spiął się. Nie mógł usłyszeć co jest powodem kłótni, ale dobrze słyszał damski i męski głos. Nie zwlekając ani chwili dłużej z impetem otworzył drzwi do domu.

- Mama...co to za facet ? - spytał zdziwiony.

- Ash, synku...to jest... - kobieta spuściła głowę w dół, chcąc ukryć smutek - twój tata... - wymruczała cicho, ledwo słyszalnie.

- T-Tata...? - głos chłopaka lekko zadrżał, do jego oczu napłynęły łzy i czując to, szybko odwrócił się i wybiegł z domu. - Charizard - rzucił Pokeball'em w górę, a kiedy smok pojawił się, wbiegł na niego - Szybko, leć. - odparł.

Charizard zmieszany posłuchał trenera i wzbił się na jeszcze wyższą wysokość. Pikachu w ostatniej chwili wskoczył na smoka, po czym ten wielkim i silnym ruchem skrzydeł zaczął lecieć w kierunku lasu.

Tym czasem w domu, Delia pobiegła  na piętro i zamknęła się w pokoju. Mężczyzna został sam.

Myszowaty stworek siedział na głowie smoka, a Ash nie odezwał się słowem od momentu kiedy polecił mu lecieć. Kiedy smok spostrzegł polanę, postanowił obniżyć lot i wylądować tam. Ruch wielkich smoczych skrzydeł poruszył trawę i wystraszył pobliskie, leśne stworki, które czym prędzej pochowały w koronach drzew bądź pomiędzy nimi, w krzakach.

Ash powoli zsunął się ze smoczego cielska, bezwładnie lądując obok niego.

- Mój tata...myślałem, że uciesze się z tego widoku...ale nie mogłem... - szeptał do siebie.

Jeden z Pokeball'i otworzył się, a kiedy jasne światło zniknęło, stał wielki niedźwiedź. Ash nie zareagował.

- Pikachu... - mruknął elektryczny Pokemon, podchodząc do niego.

Wszystkie trzy Pokemony spojrzały na siebie, po czym pokiwały głową. Snorlax położył się niedaleko Ash'a, Charizard chwycił go i rzucił na cielsko żarłoka.

- C-Co wy robicie ? - ocknął się z dłuższego letargu.

- Pika. - odparł stworek, uśmiechając się do trenera i wtulając się w niego.

- Pikachu...Snorlax, Charizard...dziękuje. - szepnął. - Dziękuje, że jesteście ze mną. - po jego policzkach zleciała pojedyncza łza.

Snorlax podniósł się, trzymając swojego trenera w mocnym uścisku.

- Snor...Snorlax... - wymruczał, po czym puścił młodego czarnowłosego.

- Macie racje. Wracajmy do domu. - przetarł ręką oczy uśmiechając się. Dotknął niedźwiedzia Pokeball'em po czym ten zniknął i wsiadł na smoka.

Charizard zaryczał, rozjaśniając i zwiększając swój płomień na końcu ogona, po czym potężnymi ruchami skrzydeł wzbił się w niebo.

* * * * *

W domu Delii i Ash'a, mężczyzna siedział w ogródku, a przy jego boku dumnie Arcanine.

- No i teraz...czemu dziwi mnie reakcja Delii i Ash'a...zostawiłem ich bez słowa kiedy wrócę, jestem żałosny. - westchnął i wstał na równe nogi. - Nie ma sensu tak siedzieć, co nie ? - lekko się uśmiechnął, kiedy ognisty pies podniósł głowę.

- Poczekaj.

- Ash, wróciłeś. - mężczyzna zrobił krok naprzód, ku chłopcowi, jednak zatrzymał się, widząc agresywne zachowanie elektrycznego Pokemona. - Rozumiem. - Arcanine bacznie przyglądał się, również warcząc. - Spokojnie mały. - szepnął, głaszcząc  psowatego stworka.

 Nastolatek na widok mężczyzny poczuł się zdenerwowany, ale ze wszystkich sił opanował złość i zwrócił wzrok ku niemu. Wysoki, czarnowłosy mężczyzna z blizną na lewym ramieniu. Krótkie spodnie i bluzka bez rękawków.

- Chcę z tobą walczyć.

- Co takiego ? - spytał, zdziwiony mężczyzna.

- To co słyszałeś. Chce stoczyć z tobą pojedynek.!

Mężczyzna opuścił głowę, uśmiechając się pod nosem.

- Jesteś tak samo zaborczy jak ja w twoim wieku. - wyszeptał, po czym dumny podniósł głowę. - Zgadzam się na pojedynek, jakie warunki ?

- Jeden na jeden, 3 rundy. Zmiana następuje po tym, gdy któryś jest niezdolny do dalszej walki, pasuje ? - ojciec chłopaka nic nie odpowiedział, tylko pokiwał głową, zgadzając się. Młody trener chwycił w dłoń jeden z Pokeball'i. - Pokaż co potrafisz, Charizard.! - Jasne światło rozjaśniło pole bitwy, a po chwili na zielonej trawie stanął Pokemon-smok.