InuKag - Bolesne wspomnienia...~ (cz.2)

Usłyszała szelest za sobą, instynktownie wygięła rękę by złapać strzałę.

 - Shimatta..! - krzyknęła dziewczyna zaczynając biec - zapomniałam łuku, gdyby Inuyasha mi nie znikł... - mamrotała pod nosem biegnąc przed siebie.

Dziewczyna biegła tak szybko jak mogła. Wyczuwała dziwną youki³ od tego, co ją goniło. Jednak ją wyprzedziło, przed sobą miała jakąś postać, zaczęła się pomału odsuwać by uciec gdziekolwiek.

- Kagome.!

Miko odwróciła głowę, a gdy spojrzała znów przed siebie, stał przed wysoki yokai z wilczym ogonem.

- Kouga-kun.! - uśmiechnęła się.

- Oi - uśmiechnął się odwracając do dziewczyny, po czym spojrzał w stronę youkai - n-nani ? gdzie on...? - spojrzał zdziwiony chłopak - przed chwilą tu stał...

- Może uciekł gdy Ciebie zobaczył ? - popatrzył dziewczyna.

- Może...nawiasem mówiąc, gdzie inu koro⁴ ??

- Zgubiłam go... - westchnęła.

- Zostawić tak piękną kobietę samą...niedorzeczne, trzeba być naprawdę wielkim idiotą... - westchnął i wzruszył ramionami - huh... - chwycił Kagome za rękę i błyskawicznie przesunął się z nią parę metrów w przód, unikając Sankotesso Inuyashy.

- Temme...zostaw Kagome.!! - krzyknął srebrnowłosy.

- To ty ją zostawiłeś, nie ja - uśmiechnął się chytrze trzymając miko za rękę.

- Khe.! Nie wiesz o co chodzi więc sie nie wtrącaj, tchórzliwy wilczku - odparł hanyo lekko zdenerwowany.

- Mówiłeś że będziesz ją chronił, a w tym momencie pokazałeś mi, że nie można tobie ufać. Gdyby nie ja, nie wiadomo co by się stało. Ten youkai miał dziwną youki. - warknął stanowczo wilczy youkai.

- Nie będziesz mnie pouczał... - mruknął spuszczając głowę w dół.

- Ehh... - westchnął, po czym spojrzał na dziewczynę - Kagome, mam nadzieję że spotkamy się nie długo i porozmawiamy - ucałował dłoń dziewczyny - pamiętaj, inu koro, obiecałeś że będziesz ją chronił - spojrzał oschle na Inuyashe po czym pobiegł w głąb lasu.

Miko podeszła do niego, a ten, chwycił ją za rękę i przytulił mocno.

- Gomen...gomen że cie naraziłem na niebezpieczeństwo... - mruknął cicho obejmując ją mocno, tak jakby się bał że ją straci - nie chce stracić kolejnej kobiety na której mi zależy...

- I-Inuyasha...?

~ Około 2 godziny później ~

- Kirei-na - szepnęła chłopakowi do ucha.

- Prawda ? - uśmiechnął się biegnąc wzdłuż jeziora.

Woda była tak czysta, że można było zobaczyć własne odbicie. Wokół jeziora znajdował się piach, a za piachem rosła trawa, kwiaty oraz drzewa.

Inuyasha zatrzymał się przy jednym z drzew, przy którym była tabliczka, i bukiet kwiatów, niektóre zwiędnięte, niektóre jeszcze nie. Dziewczyna odczytała napis który widniał na tabliczce.

~ ,,Izayoi" ? Chwila...tak przecież nazywała się jego mama, a więc to musi być jej grób... ~ - pomyślała.

Srebrnowłosy zaczął zrywać kwiaty które rosły wokół innych drzew.

- Inuyasha... - uśmiechnęła sie, zdjęła buty i weszła do wody. Na tafli wody były lilie, które szczególnie przykuły uwagę dziewczyny. Wzięła parę i wyszła z wody.

Inuyasha w tym czasie układał kwiaty na  grobie, gdy młoda miko przyniosła  lilie.

- Kagome...? - spojrzał na nią.

Czarnooka położyła lilie przed kwiatami, które ułożył hanyo i spojrzał na niego.

- To grób twojej mamy prawda ? - uśmiechnęła się delikatnie i chwyciła chłopaka za rękę.

- Prawda... - mruknął cicho.

- Inuyasha..wiem że nie lubisz o tym mówić, ale jaka była twoja mama ? - popatrzyła na niego.

- Wiesz...była piękna, lubiła przesiadywać właśnie blisko wody, wśród kwiatów. Była miłą osobą, kochającą, pomagającą innym... - z policzka złotookiego poleciała pojedyncza łza, a rękę delikatnie ścisnął.

- Rozumiem...musiała być wspaniałą osobą - uśmiechnęła się.

-Za to miała syna potwora... - mruknął.

- Nie jesteś potworem, Inuyasha - czarnowłosa spojrzała na niego i przytuliła go.

- Kagome... - mruknął cicho obejmując ją - czemu tak twierdzisz, skoro wiesz jak sie zachowuje i jak inni traktują youkai ?

- Właśnie, bo  cię znam, i wiem że ty nie jesteś jak inne youkai. - pogłaskała złotookiego po głowie.

______________________________________________________

³youki - energia yokai

⁴inu koro - tak Kouga mówi na Inuyashe, tłumacząc znaczy to ,,psia morda"

InuKag - Bolesne wspomnienia...~ (cz.1)

~ Parę set lat wcześniej ~

Tłum ludzi zebrał się pod wielką posiadłością, a paru mężczyzn podrzucało piłkę na nogach. Grali w kemari¹. Do grona ludzi podbiegł mały chłopiec z psimi uszami, chcą dołączyć do nich.

- Chcesz zagrać hanyo ? - spytał jeden z mężczyzn, który chwycił piłkę.

- Hai - odparł uradowany srebrnowłosy.

- To musisz tą piłkę przynieść. - mężczyzna rzucił piłkę.

Maluch przebiegł przez most, chwycił piłkę w ręce, po czym odwrócił się by wrócić.

- Nie będziemy grać z tym hanyo, co to za pomysł - powiedział jeden z mężczyzn.

- Podobno to syn Izayoi z jakimś youkai - rzekła jedna z kobiet.

- Hanyo...? - spojrzał na rozchodzących się ludzi złotooki - mamo ? - odwrócił się, słysząc swoją matkę, podbiegł do niej - co to hanyo ? - spojrzał na nią.

Czarnowłosa kobieta przykucnęła nad nim, objęła syna, a po jej policzkach zaczęły lecieć pojedyncze łzy.

~ Współczesna Japonia  ~

- Kagome, pośpiesz się no - mruknął chłopak.

- Już już... - westchnęła dziewczyna pakując ostatnie drobiazgi do plecaka.

Srebrne włosy chłopaka falowały na wietrze, czekając na dziewczynę na dole domu. Gdy usłyszał że dziewczyna schodzi na dół, podszedł do niej i wziął plecak, po czym bez słowa skierował się ku świątyni.

- Inuyasha...? - spojrzała za chłopakiem - mamo, wychodzę - krzyknęła, zamykając drzwi do domu.

Czarnowłosa szybko dogoniła hanyo. Weszli do środka świątyni, a po chwili stali przy studni, Inuyasha od razu wskoczył do środka wraz z plecakiem dziewczyny, a po nim zdezorientowana czarnooka.

~ Las w erze Sengoku ~

Hanyo wyskoczył ze studni, położył plecak na trawie i wyciągnął rękę by pomóc dziewczynie wyjść ze Studni.

- Kagome, pomoge ci zanieść rzeczy do domu Kaede-baby dobrze ?

- Musisz coś zrobić że tak sie śpieszysz ?

Nic nie odpowiedział. Dziewczyna weszła jemu  na plecy po czym ruszyli w stronę osady. Gdy dotarli uradowany Shippo skoczył ku dziewczynie by sie przytulić.

- Kagome-chan - z domku wyszła brązowowłosa dziewczyna uśmiechając się do miko - wchodź - zaprosiła ją gestem ręki.

- Sango-chan wiesz może czemu Inuyasha tak dziwnie sie zachowuje ? - dziewczyna położyła plecak w środku domku.

- Hmm...nie wiem, ale jak o tym wspomniałaś to masz racje, od wczoraj sie tak zachowuje - odparła myśląc.

- Sokka... - westchnęła dziewczyna i wyszła z domku.

- Okaasan²... - mruknął srebrnowłosy patrząc na niebo.

Dziewczyna podeszłą do hanyo, jednak słysząc jego słowa, postanowiła poczekać. Inuyasha po paru minutach skierował się w stronę lasu, z którego przyszli. Szedł w miarę wolno, więc dziewczyna była w stanie iść za nim w ukryciu i bez większego wysiłku.

Gdy jednak zauważyła że youkai skręca, dziewczyna przyśpieszyła tempo. Gdy wyszła zza zakrętu jego już nie było.

- Musiał mnie zauważyć lub wyczuć...ehh..beznadzieja.... - westchnęła zawiedzona.

_______________________________________________

¹ kemari - japońska gra polegająca na jak najdłuższym utrzymaniu piłki w powietrzu

²okaasan - matka, mama