Kōga x Kagome - Uwierz, jesteś moją miłością ~ (cz.2)

~ Szczerze...jest mi to obojętne... - pomyślała. ~

- Albo przynieść kwiaty - uśmiechnęła się otwierając oczy.

Ujrzała wysokiego, czarnowłosego wilczego youkai.

- W-Wyczułaś je...? - mruknął odwracając głowę - to miała być niespodzianka... - wyciągnął rękę zza pleców i podał dziewczynie bukiet czerwonych Kamelii Japońskich.

- Waa...utsukushii⁴... - wzięła bukiet z rąk youkai i powąchała je - skąd wiedziałeś że lubię te kwiaty ? - uśmiechnięta spojrzała w stronę chłopaka.

- Spodobały mi się, więc pomyślałem że Ci je dam jako prezent... - uśmiechnął się delikatnie i podrapał po policzku.

- Są piękne, arigato, Kouga-kun - dziewczyna przymknęła na chwilę oczy.

- Naprawdę ? Cieszę się bardzo - popatrzył na nią - wszystko w porządku ?

Czarnowłosa zaczęła tracić równowagę. Niebieskooki złapał ją natychmiast, po czym, chwycił ją wygodniej dla siebie i zaczął biec do jakiegoś jeziora lub rzeki by ją ocucić. Niedaleko znalazł rzeczkę płynącą ze strumieni z gór. Położył czarnooką miko na ziemi po czym usiadł obok niej.

- Skoro to ma pomóc... - powiedział sobie pod nosem delikatnie rumieniąc.

Usiadł bliżej dziewczyny i powoli zaczął schylać się nad nią by wykonać usta-usta. Kagome delikatnie otworzyła oczy.

- Etto...Kouga-kun... - mruknęła patrząc na niego.

Chłopak otworzył oczy. Ujrzał rumieniącą się twarz dziewczyny. Po chwili wpatrywania się w jej błyszczące oczy odsunął się jak poparzony od twarzy miko.

- G-Gomen, straciłaś przytomność i chciałem ci pomóc.

- Nic się nie stało - uśmiechnęła się wstając.

- Na pewno dobrze się czujesz ? Może poleż jeszcze - uśmiechnął się - poza tym gdzie inu-koro ?

Nic nie odpowiedziała, tylko posmutniała.

- Ten dureń...co zrobił ? - warknął.

- Nic...nie ważne, Kouga- kun. Nie mówmy o nim.

Chłopak popatrzył na czarnowłosą. Niby uśmiechała się, jednak wiedział że, to tylko uśmiech na pozór. Czuł to.

- W porządku. Ale..nie musisz się uśmiechać na siłę, lub tylko po to bym się nie martwił o ciebie, dobrze ? - uśmiechnął się.

- Mhmm...wakatta - uśmiechnęła się. Tym razem był to szczery uśmiech. Taki jakiego dawno nie widział.

Siedzieli obok siebie, w ciszy i w spokoju. Można powiedzieć że odpoczywali. Słychać było szum rzeki, szelest liści. Słońce zaczęło już zachodzić za horyzont. Niebo rozświetliło się, zaczęło przybierać różowawy odcień. Chmury z niebieskich odcieni przybrały jaśniejszą barwę. W tafli wody, na której co jakiś czas spadały liście kołysane przez wiatr widać było odbicie tego widoku. Oboje siedzieli na wzniesieniu, co ułatwiało im widok.

- Kagome... - wymruczał.

Dziewczyna odwróciła głowę w kierunku chłopaka.

- Powiedz...czy mogę Cię pocałować ? - odwrócił się w kierunku dziewczyny.

- N-Nani ? - na jej policzkach pojawił się delikatny rumieniec - pierwszy raz słyszę, by ktoś pytał o zgodę na pocałunek... - wymruczała i lekko pokiwała głową.

Kouga przybliżył twarz do jej twarzy. Czuł jak jego serce bije z coraz większą siłą, z resztą nie był w tym momencie jedyną osobą, która tak czuła. Kagome była zdenerwowana, skrępowana. W końcu, to był jej pierwszy pocałunek. Coraz bardziej zbliżające się usta w końcu zetknęły się. Oboje zastygli w tym namiętnym pocałunku. Po dłuższej chwili, Kouga delikatnie odsunął usta od jej i spojrzał na nią.

- Kocham tylko i wyłącznie Ciebie.

_______________________________________________________

⁴ utsukushii - piękne, pięknie